Բաքվի բռնապետի քարոզչամեքենան, ոգևորվելով «Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնք» կազմակերպության քարոզչական հաջողություններով, որով տարիներ շարունակ քարոզ էր իրականացնում ինչպես Ադրբեջանում, այնպես էլ Ադրբեջանի սահմաններից դուրս, հիմա էլ փորձում է ստեղծել, այսպես ասած, «Արևմտյան Ադրբեջանի ադրբեջանական համայնք» կազմակերպությունը...

Բաքվի բռնապետը ՀՕՊ զորավարժություններ է սկսել։ Դատելով զորավարժությունների հրապարակված կադրերից՝ կարելի է ենթադրել, որ զորավարժություններն անցկանցվում են հարավային շրջաններում։ Հատկանշական է, որ Իրանի ռազմածովային ուժերի զորավարժություններից հետո Ադրբեջանի ՀՕՊ զորավարժությունները խոսում են նրա մասին, որ Ադրբեջանում տեղակայված իսրայելական բազաների վրա օդային հարձակում կարող է լինել Կասպից ծովից։ Ադրբեջանը շատ երկար ժամանակ, շուրջ չորս տարի, ՀՕՊ զորավարժություններ չի անցկացրել և հանկարծ որոշեց անցկացնել նմանատիպ զորավարժություն։ Սա նաև ցուցիչ է, որ այսօր այլ իրողությունների առջև է կանգնած Ադրբեջանը։

Ինչո՞ւ է Նիկոլը էժանագին նկարներ անում՝ հեծանիվ քշելով կամ խաշլամային ոգևորված նայելով։

Կարդացի Սայաթ Շիրինյանի հակիրճ, ցցուն ենթատեքստով, բայց միանշանակ, սխալ հասցեով արձակած «կրակոցը»:

Օրերս ամենայն հայոց սրտի վարչապետը, այցելելով թանգարան, գյուտ արեց, ասելով, որ թանգարանը, պատկերասրահը ընդամենը պահեստ է, քանի որ միևնույն նկարը տարիներ շարունակ կախված է լինում նույն տեղում։ Զարմանում եմ, Նիկոլ Փաշինյան, մի՞թե քո կողքին չկա մեկը, գոնե մեկը, ով քեզ կուղղորդի, օրինակ, թանգարանում ինչ խոսես, ինչի մասին խոսես, որպեսզի քո դատողությունները չթողնեն երեխայի մանկամիտ թոթովանքի տպավորություն։

Վեց տեսակի խաղող եմ առել՝ դեղին, դեղնականաչ, կանաչ, մանուշակագույն, կարմրավուն, սև, կլոր ու երկարուկ, մեծ ու փոքր հատիկներով, խիտ, նոսր, կորիզավոր ու անկորիզ, քաղցր ու թթվաշ... Ես սիրում եմ խաղողներն իրար խառնել ու խառը ուտել՝ մեկ՝ մեկից, մեկ՝ մյուսից։ Իսկ հաց ու պանրով իսկական քիմքի տոն ա դառնում։

Պուտինը երկօրյա պետական այցով մեկնում է Բաքու:

Հայաստանի «նշանակովի» արևմտամետները հրապարակայնորեն դժգոհում են, որ Կրեմլը խմբագրում է Հայաստանի դպրոցական դասագրքերը: Սակայն, յուրաքանչյուր դժգոհություն պետք է թիրախ ունենա:

«Հայաստանի պատմության» 8-րդ դասարանի գրքում 1828-ի Արևելյան Հայաստանի միացումը Ռուսաստանին որակվել էր «բռնակցում» տերմինով, ինչն ինքնին հակագիտական, էմոցիոնալ գնահատական է:

Արդյոք թու՞րք ենք մենք… Մեր քաղաքի ասորիների փոքրիկ համայնքը դեռ երկար կհիշի այդ օրը։ Երբ Հայաստանից խումբ է գալիս իրենց պապերի երկիրը տեսնլու (հայերն ասում են` ուխտագնացության են գալիս), մենք սովորաբար մոտենում ենք, երբեմն հաջողվում է զրուցել նրանց հետ, բայց չենք համարձակվում ասել, որ ասորի ենք: Վերջերս հայկական մի խմբի մեջ հայաստանցի մի ասորի կար: